Czy urządzenia do mechanicznej kompresji klatki piersiowej mogą skutecznie zastąpić personel? Czy zawsze możliwe jest przeprowadzenie pełnego algorytmu zaawansowanych zabiegów resuscytacyjnych? Na temat ciekawy artykuł pojawił się już na blogu Lucas Felcher, w którym autor podejmuje się odpowiedzi na te pytania. Poniżej przedstawione zostaną zagadnienia wykorzystania urządzeń do mechanicznych uciśnięć klatki piersiowej hasłowo z przedstawieniem dowodów naukowych i stanowiska Europejskiej Rady Resuscytacji.
Mechaniczna kompresja klatki piersiowej
- Wprowadzenie do klinicznego użycia. Szwecja 2003
- Odpowiednia perfuzja przez mózg i serce
- Nie tylko zewnątrzszpitalne NZK
Dostępne urządzenia
- Autopulse
- Lucas
- Michigan Instruments
Autopulse
Budowa
- platforma, na której układamy poszkodowanego
- zasilany elektrycznie pas uciskający klatkę piersiową
- pas obejmuje całą klatkę piersiową chorego (ograniczenie siły punktowej)
- zmniejszenie urazowość podczas prowadzenia resuscytacji
- bez spadku efektywności uciśnięć
Praktyczne stosowanie
- dla osób dorosłych (do 136 kg i obwodu klp 76-130 cm)
- trzy tryby pracy:
uciskanie z przerwami na wentylację (30:2)
uciskanie z przerwami na wentylację (15:2)
uciskanie ciągłe, bez przerw na wentylację - uciśnięcia z częstością 80/min.
- ograniczeniami technicznymi w konstrukcji samego urządzenia
jakość uciśnięć wydajna (33-proc. wzrost ciśnienia perfuzji wieńcowej) - 30 minut ciągłej pracy
- bez konieczności wymiany lub ładowania baterii
- całkowita waga – ok. 13 kg
ERC 2010
- wyraźny nacisk na wysokiej jakości uciski klatki piersiowej
- minimalizowanie przerw w uciskaniu
- wykonanie szybkiej defibrylacji krótko po przerwaniu ucisków
- możliwość wykonywania defibrylacji w trakcie pracy urządzenia
- podjęcie dalszego uciskania klatki piersiowej zaraz po ocenie rytmu
- wykonanie defibrylacji bez konieczności ponownego przerywania ucisków
EBM
Virginia Commonwealth University w Richmond
- wzrost skuteczności resuscytacji prowadzonych z użyciem urządzeń Autopulse z 20,2% do 34,5%
- wzrost przeżywalności do przyjęcia do szpitala z 11,1% do 20,9%
- wzrost przeżywalności do wypisu ze szpitala z 2,9% do 9,7%
(Ornato, Edwards, Prehosp Emerg. Care. 2005)
Dwa niezależne badania (Timerman i wsp., Resuscitation. 2004; Halperin i wsp., J Am Coll Cardiol 2004)
- poprawa parametrów hemodynamicznych i perfuzji w naczyniach wieńcowych u pacjentów resuscytowanych z użyciem urządzenia Autopulse
Pokład śmigłowca/helikoptera – mechaniczne czy manualne uciśnięcia?
- grupa badanych – 92
- u 43 RKO – manualna
- ROSC wyniósł 7%, wypis ze szpitala uzyskano u 2,3% pacjentów
u 49 pacjentów – AutoPulse
30,6% przypadków skutecznej resuscytacji, wypis ze szpitala uzyskano u 6,1% pacjentów
Kazuhiko O., Shunsuke S., Yuka S. i wsp., Resuscitation 2013
Lucas
Budowa
- oparcie pleców umieszczane pod pacjentem
- mechanizm ucisku (całość stabilizowana jest przez odpowiedni wspornik)
- pasy (przymocowanie rąk pacjenta do urządzenia)
Charakterystyka
- stały rytm (100 uciśnięć na minutę)
- osiągnięcie głębokości ucisku 4-5 cm
Ograniczenia
- nie przystosowany do pacjenta zbyt małego (dziecka) lub zbyt dużego
- brak możliwości zastosowania u kobiety ciężarnej oraz w przypadku masywnych obrażeń
- waga zbiornika ze sprężonym powietrzem zasilającego urządzenie – ok. 6,8 kg
- bateria jako źródło energii (ładowalna)
- tryb 30:2 (ERC 2010)
Możliwości
- transport poszkodowanego (wyeliminowanie przerw w uciskaniu klatki piersiowej)
- możliwa defibrylacja (odpowiednie ułożenie elektrod)
EBM
- wyższy procent spontanicznego powrotu krążenia po zastosowaniu Lucasa (40%) w porównaniu z ręcznym masażem serca (32%) w NZK (Smekal i wsp., Resuscitation 2011)
- szanse przeżycia na poziomie 25% po konwencjonalnym, manualnym masażu serca i 31% po zastosowaniu systemu Lucas (Axelsson i wsp., Resuscitation 2006)
EBM (Kardiologia)
- sprawdzona skuteczność w wysokospecjalistycznych, np. cewnikowanie naczyń wieńcowych (Wyss, Fox, Franzeck i wsp., Cardivascular Med 2010; Wagner, Terkelsen, Friberg i wsp., Resuscitation 2010)
- wykorzystanie systemu Lucas w przezskórnej interwencji wieńcowej jest możliwe i bezpieczne dla pacjenta (Larsen i wsp., Resuscitation 2007)
- u dwóch pacjentów NZK podczas cewnikowania serca; wg autorów urządzenia te mogą być z powodzeniem wykorzystywane podczas zabiegów PCI (Chan-il, Roffi, Bendjelid i wsp., American Journal of Emergency Medicine 2013)
Michigan Instruments
Life-Stat
- kompresja + respirator transportowy
- platformy dla pacjenta
ramię o regulowanej (urządzenie do kompresji klatki) - respirator
- panel sterowania + przewód do podłączenia tlenu oraz torba transportowa
- waga – 8,8 kg
- możliwość jednoczesnego zastąpienia dwóch osób (USA)
- prawa w trybie 30:2, w trybie ciągłym (CMV) oraz w trybie 9 asynchronicznych oddechów głębokość uciśnięć w zakresie 0-8 cm
Thumper
- zasada działania jak Life-Stat
- brak modułu do wentylacji pacjenta
Porównanie urządzeń. EBM
- u pacjentów z beczkowatą klatką piersiową zdecydowanie skuteczniejszym okazał się AutoPulse, który wywiera ucisk na cała klatkę piersiową pacjenta (Gordon, Zuercher, Future cardiology 2013)
- u pacjentów szczupłych zdecydowanie efektywniejsze wydaje się być skoncentrowanie siły ucisku na mostku, co jest możliwe w urządzeniach Lucas oraz Life-Stat i Thumper (Gordon, Zuercher, Future cardiology 2013)
porównanie przerw w uciśnięciach oraz czas podczas transportu (NZK; z oddziału na piątym piętrze szpitala do pracowni hemodynamicznej na parterze)
- przerwa w uciśnięciach do podłączenia: Lucas 2 – 15,3 sekundy; AutoPulse – 23,5 sekundy
- skrócenie czasu transportu ze 144,5 sekund (manualne RKO) do 111,1 s. (Lucas 2) i 98,5 s. (AutoPulse)
- transport z wykorzystaniem urządzeń powodował jednakową jakość uciśnięć przez całą drogę (Ventzke, Gaessler H, Lorenz i wsp., Internal and emergency medicine 2013)
transport manekina ambulansem na odległość 5 kilometrów w trakcie RKO
- użycie urządzeń Lucas i AutoPulse pozwoliło zachować stałą jakość uciśnięć podczas hamowania
- resuscytacja prowadzona manualnie była obarczona spadkiem jej jakości w podobnych warunkach
Gaessler, Ventzke, Lorenz, i wsp., Emergency Medicine Journal 2011
Stanowisko Europejskiej Rady Resuscytacji
Wytyczne 2010
W 2010 roku stanowisko ERC nie było jasno określone. W większości zalecenia były sformułowane na zasadzie przypuszczeń.

Mechaniczna kompresja podczas specjalistycznych zabiegów.

Rola urządzeń w RKO.

Poszukiwanie dowodów naukowych.
Wytyczne 2015
W 2015 roku, doceniając możliwość mechanicznej kompresji klatki piersiowej, autorzy zaleceń pozostawiają jednak manualne uciśnięcia jako standard postępowania.

Stanowisko AHA 2015.

ERC 2015. Podsumowanie wytycznych.

Wykorzystanie urządzeń do kompresji podczas sytuacji niebezpiecznych.