Podłączanie leku bocznie do całej linii naczyniowej powoduje, że lek jest porywany przez płyn, dzięki czemu od razu dociera do krążenia w pożądanej dawce.
Dodatkowo unikamy efektu późniejszego bolusa (w tym przypadku kaniula 14G, więc dawka, które pozostanie we wkłuciu znacząca).
Widać jak Propofol (biały roztwór) jest porywany przez płyn.
Ciśnienie tętnicze krwi to jeden z najczęściej ocenianych parametrów życiowych pacjenta. Pomiar inwazyjny ciśnienia tętniczego (invasive blood pressure – IBP, tzw. „pomiar krwawy ciśnienia tętniczego”) za pomocą cewnika tętniczego (w tętnicy promieniowej lub udowej) i użyciu linii naczyniowej wypełnionej płynem połączonej z przetwornikiem wydaje się najdokładniejszą metodą. Najczęstszym wskazaniem do jej użycia jest zaburzenie stabilności hemodynamicznej. Jest szczególnie przydatna u pacjentów, u których personel spodziewa się nagłych zmian stanu ogólnego lub ciśnienie „sterowane” jest za pomocą farmakologicznych środków wazoaktywnych.
IBP pozwala na obserwacje czynności hemodynamicznej serca w czasie rzeczywistym, co skutkuje możliwością natychmiastowej interwencji i odpowiednim sterowaniem wartościami ciśnienia za pomocą leków.
Metoda tego pomiaru polega na umieszczeniu cewnika w naczyniu tętniczym. Kaniule umieszcza się zazwyczaj w świetle tętnicy promieniowej lub udowej. Dzięki temu rejestruje się krzywą ciśnienia z każdego uderzenia mięśnia sercowego.
Energia mechaniczna uderzenia serca docierająca do przetwornika i wzmacniacza jest przekształcana w sygnał elektryczny, przekazywana do monitora, który wyświetla na bieżąco zapis.
Ważne jest, aby w układzie nie znajdowały się pęcherzyki powietrza albo skrzepy krwi, co może wpływać na wiarygodność pomiaru. Należy pamiętać, że przygotowując zestaw należy dokonać początkowej kalibracji poprzez zerowanie pomiaru (punktem zero jest poziom linia pachowa środkowa pacjenta).
Linia tętnicza w tętnicy promieniowej z prawidłowym opisem rodzaju linii (tętnicza)
Pomiar ciągły IBP pozwala nie tylko monitorować wartości ciśnienia tętniczego krwi. Z zapisu krzywej możemy wywnioskować także:
Liu B. i wsp. (Blood Press. 2015 Nov 18:1-7) porównali wyniki pomiarów inwazyjnego i nieinwazyjnego ciśnienia tętniczego u tych samych pacjentów. Wykazano podobną korelację i zgodność między tymi dwoma pomiarami w różnych grupach wiekowych pacjentów.
Cewnik w tętnicy udowej można wykorzystać także do pomiaru rzutu serca, który jest możliwy, np. dzięki systemowi PICCO (peripherally inserted cardiac output device) i LiDCO (lithium diliution cardiac output). Do użycia tego drugiego niezbędny jest również dostęp do żyły centralnej. Za pomocą odpowiednich algorytmów obliczany jest rzut serca oraz inne parametry krążenia, np. obwodowy opór naczyniowy.
